İlk gece Jet-Lag olmamak için hemen uyumamalıyım diye düşünüyordum. Dışarı çıkıp dolarlarımı bozdurmalı ve yemek yemeliydim. Hostelde takılmaya hevesli kimseyi göremeyince dışarı tek çıkmak için hazırlandım. Tam çıkıyordum ki biri arkamdan seslendi yemek yiyeceksen katılabilir miyim diye. Ya yerim seni tatlış kız gel katıl tabi :D Böylece ilk arkadaşımı edinmiş oldum. Adını hatırlayamasam da hikayemizde onu Singapurlu tatlış kız diye anlatacağım :D

Ailemi “Küba çok değişmeden gideyim göreyim, yanımda kimse gelmiyor, arkadaşlarımı ikna olmadı” diyerek tek başıma binlerce kilometre uzağa gitmeye ikna etmiştim. Sonra sıra geldi tek yoklamalı dersim olan İspanyolcaya ve onun hocasını ikna etmeye. Hocam Küba'yı duyunca direkt yelkenleri suya indirdi, çok geç olmadan git yavrum modlarına girdi. Fakat ben nasıl olduysa Küba yerine tam tersi istikamette 14 saat yol yaparak Güney Kore'ye gittim :D