Önce seni tanıyalım. Herkese merhaba! Ben Destina, 24 yaşındayım, Istanbul/Kadıköy doğumluyum, 22 yaşıma kadar da İstanbul’da yaşadım. Lisenin ilk 2,5 senesini HASAL’da, son 2,5 senesini [...]
Önce seni tanıyalım. Merhabalar! Ben İlayda Erdol. Boğaziçi Üniversitesi’nde 4. Sınıf Felsefe öğrencisiyim. Kalan zamanlarımı ise müzikle veya başka bir sanat dalıyla geçirmeyi seviyorum. [...]
Erasmus’a Lyon’a gittim, lisede Fransızca eğitim aldığım için dilin bilimsel kavramlarına da hakimdim. Ayrıca, 1 dönem boyunca alıştığın rahatlık alanından uzaklaşıp kültürünü, insanını bilmediğin bir yere gitmenin kendine çok güzel bir meydan okuma olduğunu düşündüm. Bugüne kadar yaşadığım yerde alıştığım her şeyi başka bir yer için öğrenmek durumunda olmak, bunları yaşarken gerçekten tek başına olmak insanı çok geliştiriyor bence. Ayrıca Boğaziçi’nin tüm yoğunluğuna güzel ve görece boş bir dönemle mola vermek fikri hoşuma gitti.
Yurt dışına ilk çıktığım günden beri herkesin dilinde olan şu pek meşhur Paris’e gitmeyi hep ertelemişimdir. Fakat belli bir süre sonra birçok şehri görüp Paris’i görmemenin bir eksiklik olduğunu hissetmeye başlamıştım. Bu yüzden Pegasus’un 2018’in kış aylarında yaptığı bir kampanyaya denk geldiğimde Paris’e bilet almak için çok düşünmedim, sonrasında da hemen gezinin ne kadar pahalı olacağını düşünerek dertlenmeye başladım. Fakat kader yine ağlarını ördü ve tam gezi tarihlerine bir sınavım denk geldi. Ben de Paris biletimi bir hafta sonrasına ve her zaman merak ettiğim Orta Doğu’nun Paris’i Beyrut’a çevirdim. Hiç yalan yok Beyrut benim gözümde her zaman Paris’ten çok daha ilgi çekici olmuştur :) İşte şimdi Orta Doğu’nun gizemini 3 yıl aradan sonra çözmeye devam edecektim.
Tercih yaparken en önemli kriterim gideceğim yerin daha önce hiç görmediğim bir ülke ve hiç tanımadığım bir kültüre sahip olmasıydı. Amerika’da altı ay yaşamak benim için yepyeni bir maceraya atılmaktı. Açıkçası kendi sınırlarımı zorlamak ve neler yapabileceğimi görmek istiyordum. Şu an Amerika’nın başkenti olan Washington DC’deyim. Washington her zaman canınız ne yapmak isterse anında bulabileceğiniz ve asla sıkılmayacağınız bir şehir. Sinema, tiyatro, konser, etkinlik, parti, eğlence, müze, sergi… Aklınıza ne geliyorsa hepsini bulabilirsiniz. Benim için en büyük artısı hem İstanbul kadar hareketli olup hem de çok düzenli bir şehir olması. İstanbul’da doğmuş biri olarak artık şehrin kalabalığından, trafiğinden, kargaşasından bıkmıştım. Burası benim için tam olarak hayatımı düzene sokabildiğim ve istediğim gibi yaşayabildiğim yer oldu. Trafik yok, kargaşa yok ve başkent olması sayesinde burada yaşayan halk Amerika’nın diğer şehirlerine kıyasla çok daha elit. Benim için Washington tam anlamıyla hayalini kurduğum yer oldu. Hem eğlenceli hem de düzenli.
Erasmus'a gidilen ülkeler her zaman seyahat edebileceğim yerler olduğu için bu fırsatı başka zaman gidemeyeceğim daha uzak bir yere giderek değerlendirmek istedim. Seçeneklerim ya Amerika ya da Avusturalya’ydı. Daha az bilineni tercih etmek istedim.
İlk gece Jet-Lag olmamak için hemen uyumamalıyım diye düşünüyordum. Dışarı çıkıp dolarlarımı bozdurmalı ve yemek yemeliydim. Hostelde takılmaya hevesli kimseyi göremeyince dışarı tek çıkmak için hazırlandım. Tam çıkıyordum ki biri arkamdan seslendi yemek yiyeceksen katılabilir miyim diye. Ya yerim seni tatlış kız gel katıl tabi :D Böylece ilk arkadaşımı edinmiş oldum. Adını hatırlayamasam da hikayemizde onu Singapurlu tatlış kız diye anlatacağım :D
Ailemi “Küba çok değişmeden gideyim göreyim, yanımda kimse gelmiyor, arkadaşlarımı ikna olmadı” diyerek tek başıma binlerce kilometre uzağa gitmeye ikna etmiştim. Sonra sıra geldi tek yoklamalı dersim olan İspanyolcaya ve onun hocasını ikna etmeye. Hocam Küba'yı duyunca direkt yelkenleri suya indirdi, çok geç olmadan git yavrum modlarına girdi. Fakat ben nasıl olduysa Küba yerine tam tersi istikamette 14 saat yol yaparak Güney Kore'ye gittim :D
Şu an Brüksel’deyim. Brüksel gerçekten kozmopolit bir şehir. Genel olarak ben Brüksel’i beğendim ama ne yalan söyleyeyim vaov ne kadar güzel şehir diye de hayran kalmadım. Brüksel’de çok fazla Türk yaşıyor ve nedense ben konuşmadan benim Türk olduğumu anlıyorlar. Türklerden kaçmak imkansız ama siz yine de Türklere bağlı kalmayın çünkü Erasmus’un en önemli yanı farklı kültürlerden arkadaşlar edinmek. Bunların dışında şehirde yaşam İstanbul’a kıyasla daha kolay. Stresli ve tempolu İstanbul hayatından uzaklaştırıyor sizi.
İzlanda genel olarak çok soğuk bir memleket evet ama bu su bildiğiniz sulara benzemiyor :D Yer yer değişmekle beraber 37-40 derece bir sıcaklığa sahip ve dışarısı -2 dereceyken bile kendiniz bikiniyle yüzüyor halde bulabilirsiniz.
